قانون عمومی جاذبه و دافعه
قانون «جذب و دفع» یک واقعیت روشن و فراگیر است که در سراسر نظام شگفت انگیز آفرینش به چشم می خورد و نقش تعیین کننده در پیدایش موجودات و تداوم طرح های زیبای حیات و هستی دارد.اصل «جاذبه و دافعه» از نظر علمی در هر موجودی و در هر سیستم منظمی، و در هر ذرّه، ذرّه هستی وجود دارد که ریشه و اساس همکاری ها، تشکّل ها و تجّمع عناصرگوناگون و وحدت و هماهنگی های ضروری در پدیده هاست.
اگر ما زنده ایم،
اگر در اطراف ما هزاران پدیده حیاتی وجود دارد،
اگر حرکت زمین، و منظوه شمسی با حرکت کیهان و کهکشان های دور، هماهنگ است.
و اگر حیات و هستی، وحدت و هماهنگی سیستم ها، تداوم دارد تا حدودی به قانون «جذب و دفع» و واقعّیت «جاذبه و دافعه» مربوط می شود.
مولوی می گوید:
ذرّه ذرّه کاندر این ارض و سماست
جنس خود را همچو کاه و کهرباست
و طبیعی است اگر قانون «جذب و دفع» وجود نداشت و در اطراف کره زمین اصل «جاذبه و دافعه» با جلوه های شگفت انگیزش، موانع فراوان را از زمین دور نمی کرد حیات و پدیده های حیاتی نیز وجود نداشت.
جاذبه و دافعه، یک اصل عمومی و جهان شمول است و جلوه های گوناگون آن را می شود شناخت و شناساند.
در نهج البلاغه نیز نمونه های گویا و روشنی در این زمینه می توان ارائه کرد.
